oğlum ben bu zamana kadar bir hayalin içindeymişim, hiç ölmeyeceğim sandım öyle yaşadım
annem ölücek lan
babam da
kardeşlerim de
teyzelerim halalarım, kuzenlerim akrabalarım
en yakın arkadaşlarım
yüzünü görmeye alıştığım herkes
ben harbi harbi ölümsüz olduğumuzu sanarak yaşıyordum. Bu hissi tam anlatmam mümkün değil, yaşamayan bilemez ama şöyle izah edeyim: şu ana kadar hiçbir yakınımı kaybetmedim. Uzak akrabalarım ve çok tanımadığım birkaç kişi hariç hiç ölüme şahit olmadım.
"Insanlar ölmeyeceklermiş gibi yaşarlar" deyince götümle gülerdim, çok iyi anlıyorum şimdi.
babam 60 yaşına yeni girdi. kalp rahatsızlığı var anjiyo oldu. Hergün hayat enerjisi gittikçe düşüyor. Kalpten gidecek biliyorum. Ona rahat bir yaşam sunamadım.
annemin de ciğerleri sıkıntıli. Daha 45 yaşında ama şimdiden ellerini kollarını kullanamadığı günler geldi, kemik erimesinden şüpheleniyoruz.
hepsi ölecek. onlara rahat bir hayat sunamadım, benim için saçlarını süpürge ettiler, ben hayırlı evlat olamadım. hayal kırıkliği yaşayacaklar bunu biliyorum.
Ben de ölücem lan. öleceğini bilmek ayrı, kabullenmek ayrı. çırılçıplak musallaya yatırıp yıkayacaklar, yerin dibine gömecekler. böcekler, larvalar leşimle ziyafet yapacak, gözlerimi emecekler bağırsaklarım patlayacak. Yüzüm müzüm her şeyim kaybolacak iskelet olucam lan. şuna dönuşcem lan baksanıza:
encrypted-tbn0.gstatic.com
sorsalar biliyorum derim ama kabullenemedim hiçbir zaman. Ne yapacağımı şaşırdım amk allah belasını versin böyle işin
kendime hayatı zindan etmeyecek kadar kendimi sevmeli, kişisel gelişimimden alıkoymayacak kadar da kendimden tiksinmeliyim. belki tiksinmeden de karakterimde yol kat edebilirim ancak çok zor gözüküyor.
bu entry python ile otomatik gönderilmiştir. hesabın sahibi 'hashashi'nin elleri ile bir alakası yoktur. eğer entry başarı ile gönderilmişse, yazar buraya bir edit çakacaktır.
edit: vay ananı sikeyim çalıştı lan. ben ne kullanırım bunu var ya (adminler için de bir sorun olmazsa)
bugün bim'den 3 pide çaldım. evet bildiğin çaldım. Durun lan sandığınız gibi değil, yanlışlıkla oldu.
normalde bim'den ekmek veya pide alırken, kasada çalışan "ekmekler burdan mı?" diye sorardı. sormadıkları bir zamanı hatırlamıyorum.
geçtim kasaya. avucuma sığan ürünlere 150 lira bayıldıktan sonra götten yemişe dönüp eve döndüm. açtık iftarı falan, her şey güzel. cebimden market fişi çıktı, fiyatlara hatırlamak için bakayım dedim ve bir terslik olduğunu anladım. kasiyer o 3 pideyi geçirmemişti, ben de dalgınlıktan ordan aldığımı söylemeyi unutmuştum.
çok kararsız kaldım şimdi. kasiyerden almayacaklarını bilsem vermezdim, o 4 tane bok parçası büyüklüğündeki köfteye 90 lira biçmeden düşüneceklerdi. ama içim rahat etmiyor, o kasiyerden alacaklarını biliyorum. hani vicdansız olsam, bir sonraki gidişimde "pide almışın parayı vermemişin hayırdır yarraaaam" demeyecekleri de malum değil, ondan korkardım. gidip durumu kendim izah edip parayı versem mi vermesem mi kararsız kaldım. ne yapmalıyım abilerim?
bol'da yer alan içeriğin doğru veya güncel olduğu hiçbir şekilde iddia veya garanti edilmemektedir. burada okuduklarınız sizi dehşete düşürürse türkçe rap ansiklopedisine de göz atmayı deneyebilirsiniz. hukuka aykırı olabileceğini düşündüğünüz içerikler titizlikle incelenip gereği düşünülmektedir. sözlüğü reklamsız görüntülemek isterseniz üye girişi yapabilirsiniz. soğuk içiniz.
